قتیل العبرات

قَتیلُ العَبَرات به معنی کشته اشک‌ها، از القاب امام حسین (ع) است.

این لقب که به‌صورت قَتیلُ العَبَرَة نیز به کار می‌رود، منظور آن است که امام حسین(ع) شهیدی است که هم یادش گریه‌آور است و هم اشک ریختن در سوگ او ثواب دارد و موجب احیای عاشورا است.

این لقب در احادیث امامان شیعه آمده است. امام حسین (ع) خود فرمود: أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایذکُرُنی مُؤمنٌ الا استَعبَرَ|ترجمه=من کشته اشکم، هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند مگر آنکه اشک در چشمانش می‌آید.

همچنین امام صادق(ع) در زیارت اربعین به امام حسین(ع) چنین سلام می‌دهد: السَّلَامُ عَلَی الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ السَّلَامُ عَلَی أَسِیرِ الْکُرُبَاتِ وَ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ.

این صفت در زیارت‌نامه‌ها هم برای ایشان ذکر شده است. از جمله: و صل علی الحسین المظلوم، الشهید الرشید، قتیل العبرات و اسیر الکربات.

صحتی سردرودی عاشوراپژوه معتقد است این جمله را باید با تکیه بر شعر کمیت اسدی فهمید که در همان دوران می‌زیسته و بر اساس شعر او منظور امام از قتیل العبرات آن است عامل اصلی شهادت امام حسین(ع) کسانی هستند که با وجود این که می‌توانستند او را یاری کنند، فقط تماشا و دعا کردند و بر او گریستند.

پانویس

منابع

• شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، محقق، مصحح، موسوی خرسان، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
• شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۰ق.
• صحتی سردرودی، محمد، منطق عاشوراپژوهی: اصول و مبانی تحقیق در تاریخ امام حسین(ع)، خیمه، قم، ۱۳۹۵ش.
• محدث قمی، عباس، مفاتیح الجنان.